เรื่องการออกความคิดเห็นในการกำหนดราคาแพะแกะ

เต็งหนึ่งฟาร์ม

สำหรับความคิดเห็นของผมนะ   ( ตั้งกลุ่ม  ย่อย   15- 20  คนหรือฟาร์ม  )  เช่นหากในอำเภอก็ลงทะเบียน  และทำความรู้จัก  เป็นกลุ่มสมาชิกกันซะ   ต่อยอดไปถึงขนาดแปรรูปเอง  หรือทำผลิตภัณฑ์เพิ่มขึ้น    ถึงตอนนั้น   วงจรพ่อค้าคนกลางจะถูกตัดขาดไปเองอย่างสิ้นเชิง   ส่วนเรื่องราคาการซื้อการขาย  เรากำหนดได้ครับหากถุกมากๆเราขายไม่ได้เราเก็บไว้  
อย่าไปมุ่งเน้นว่าเราจะต้องเอาเท่านั้นเท่านี้ครับ   ทุกสิ่งอย่างมันมีกลไกลของมัน   เหมือนข้าว  ตันละหมื่นห้า   เดี๋ยวนี้เท่าไหร่ครับ     ลองเปลี่ยนวิธีคิด วิะีแปรรูปผลิตผลของเราครับ   

เต็งหนึ่งฟาร์ม

"เต็งหนึ่งฟาร์ม "
ใช่ครับ   ทำเองกินเองขายเอง   ( หากไม่หวังรวยจากการเลี้ยงแพะ ) เอาที่เราไหว
คนทั่วไปคงคิดเหมือนกัน เช่นกลุ่มผู้บริโภค    อะไรแพงเขาก็เลี่ยงไปกินอย่างอื่นซะ
สมัยก่อนข้าวประกันราคา   พื้นที่หัวไร่ปลายนาทุกที่ปลูกข้าวหมด  พื้นที่เลี้ยงวัวลดน้อยลง  ( ไม่คิดถึงฟาร์มใหญ่ๆที่มีพื้นที่นะครับ )   ข้าวปลูกถ้าได้ผล   15000  หากแล้งน้ำท่วมมีเงินช่วยเหลืออีก   คงจำกันได้  พื้นที่เลี้ยงวัวสาธารณะตอนนั้นแทบไม่เหลือ   วัวฝูงวัวคอกตามบ้านตามชนบท   ไม่มีที่ไป  เทขายกันตรึมๆ   วัวถูกมากตอนนั้นเพราะคนเห่อข้าวกับมันสัปหลัง    ช่วงนั้นวัวถูก     ขายกันส่งโรงเชือดแทบหมดทั้งวัวทั้งควาย
        มาถึงขระนี้   วัวควาย  กลายเป็น  สิ่งใกล้สูญไปจากประเทสไทย  ถึงได้ตื่นตัว   ให้เลี้ยงกันอีกรอบ
เกิดการซื้อการขาย  วัวจึงแพง   
       ที่ฟาร์มผมยึดหลักข้อนี้ครับ   อะไรที่มันถูกมากๆ   อีกไม่นานมันจะกลับมาแพง    อะไรที่มันแพงมากๆ  อีกไม่นานมันก็จะวกกลับไป...............................  

เต็งหนึ่งฟาร์ม

ตามนั้นครับ